We zouden om 10 uur vertrekken. De andere Trek Amerika groep zou al om 8 uur gaan. We hebben hun gestuntel en geouwehoer bij het inladen van de bus zo'n 3 kwartier kunnen aanschouwen, totdat ze uiteindelijk om 8.45 pas vertrokken met één grote berg op hun van. De anderen van onze groep zagen dit ook en konden het toch wel waarderen dat wij datzelfde klusje dagelijks in 10 minuten konden.
Toen we aankwamen voelden we bij het uitladen iets kriebelen in onze haren. Een "spinnetje". Die hebben we eerst maar 'ns gefotografeerd.
Daarna gingen we gauw verder naar het kanoën. 't Was naar verhouding wel een beetje prijzig, maar 't was zeker de moeite waard.
In het begin dobberden we rustig rond en dronken we een paar pilsjes. Later kregen we het idee dat we toch maar eens wat moesten gaan peddelen, want de zon zou al snel ondergaan... Dat gebeurde dus ook en moesten we de rest van het traject n het donker afleggen. Wel mooi, heel erg stil ook, op onze $2 wonder (de radio) na dan. Na de tweede brug moesten we aan de rechterkant zijn. Maar die tweede kwam maar niet. Bij elke bocht keken we hoopvol om de hoek en dan peddelden we weer in forse vaart door. Na een fikse aanslag op de conditie kwamen we dan eindelijk aan. We hadden 9 mijl (zo'n 15 km) gevaren.
Daarna hadden we een overheerlijk diner bij de mensen thuis van het kanoën. We aten aardappelsalade met wortels en gegrillde kip (3 van gehad, mmmmmmm). Met ijs als toetje en een lekker bakkie koffie na was het diner compleet.
Iedereen was erg moe
en kon erg goed slapen.